HISKE OOSTERWIJK
Zangeres en componist Hiske Oosterwijk (1989) schreef nieuwe composities op het zeventiende-eeuwse werk van dichter en schrijver Gysbert Japicx. In de kerk in Burgwerd bracht zij een aantal songs ten gehore als voorproefje op het theaterconcert dat in oktober uitgevoerd zal worden in de Broerekerk in Bolsward. Hiske is een bevlogen jazz-zangeres, die als geboren Fries (hikke en tein) als geen ander weet dat de taal van je hart (je 'memmetaal') de meest pure vorm is om in te -performen-.
Hiske Oosterwijk sloot haar master jazz-zang aan het Prins Claus Conservatorium af met het op nieuwe muziek zetten van teksten van Japicx, door wie zij al jaren gefascineerd was. De Gysbert Japicx Holckema Stichting gaf aan Hiske de opdracht om poëzieteksten van Gysbert Japicx geheel nieuw te componeren en te instrumenteren. De songs staan op haar nieuwe cd 'Wurden'.
Moarnsliet Tekst Gysbert Japicx / Komposysje Hiske Oosterwijk
De nacht ferfljocht foar it dageljocht
Lit lyksa ek de skimen,
de swarte sûnden fan ús ferdoarn kwea aard,
foar jo ferdwine.
Help, nei jo ljochte wetten
ús hân en hert, ús siel en sin te draaien.
Lit jo djoer bloed fan smetten
ús reinigj’ en jo wyt klaad ús oerklaaie.
Lit fan dizze oere Jo geast mei fjoer ús stjoere.
O glâns, mei selsglâns, glânzge!
O ljocht út ljocht, foar alle tiden berne!
Dy’t sels de sinn’ omkrânzge mei glâns,
o treastlik ljocht, o súv’re sinne!
Woll’ jo ús jaan
dat w’ al ús dwaan
en litten nei jo leare
as ljochtbern stjoere
as werbern’ kreatoeren,
Leave Heare!
Jûnbea Tekst Gysbert Japicx / komposysje Hiske Oosterwijk
No is de dei ferrûn mei oer en stûne
Oermits de sinn’ deldûkt yn wetter grûne
Meitsje ús no, sliep, fan god ta rêsten jûne
Deis lêst ûntbûne
Kom swiete sliep, ús eagen feardig binne
dat swierlik drôgjes net ûntstjoergje ús sinnen
dat soarch en eangst ús rêstnju net oerinne
noch free ferwinne
Kom swiete sliep, mar wês ús fêste boarge
dat gjin nachtgrime ús fettet by de loarge
dat wy net reitsje yn fijâns weaze en foarge
hâld wacht en soarge
Mar jo boppe al Tsjerk-haad, jo wachters seine
wol-sillige inglen, dat se al ûnrie weine
dat jo skiep jo troch d’ hel net wurde ûntteine
ûntskake of skeine
As dan troch sliep ferwikke leave heare
wy feardich moarn ta ús berop werkeare
help, dat ús dwaan en litten ta jo eare
wol wurdt regeare